Rezidba voćaka (zimska) se obavlja u vrijeme mirovanja voćaka, odnosno od opadanja lišća do kretanja vegetacije. Izuzetak su područja toplije klime u kojima se rezidba može kontinuirano izvoditi u toku cijelog perioda mirovanja, a u kontinentalnim uslovima kada se dnevne temperature ne spuštaju ispod 0⁰ C.
Rezidbu za vrijeme hladnog vremena treba izbjegavati, jer pri niskim temperaturama može doći do oštećenja presjeka rana, što za posljedicu ima njihovo teže zarastanje. Shodno tome, rezidba voćaka se ne preporučuje u jesen ili početkom zime jer zbog perioda mirovanja, voćka ima manje šanse da zacijeli rane nastale rezovima, a usled dejstva mrazeva dolazi do pucanja presjeka i njihovog težeg zarastanja.
Ovakvi presjeci su podložni napadu raznih bolesti i štetočina. Takođe, treba izbjegavati i kasnu proljećnu rezidbu kada je u voćki već počelo kretanje sokova, jer se time voćke nepotrebno iznjuruju. Kod kruške u periodu mirovanja može lako doći do lomljenja grana, pa se rezidba obavlja neposredno prije kretanja vegetacije, kada se usljed kretanja biljnih sokova elastičnost drveta povećava.
Kod pojedinih voćnih vrsta koje jako rano cvjetaju, kao što je kajsija, rezidba se radi zaštita rana od niskih temperatura može obaviti nakon cvjetanja. Opšte je pravilo da u odnosu na jabučaste voćne vrste, koštićave vrste treba orezivati kasnije, kada prođu niske temperature, na kraju zime.
Osim uobičajene zimske, postoji i ljetnja rezidba koja se obavlja u vegetacionom periodu, uglavnom kod mlađih stabala, radi uklanjanja bujnih nepoželjnih mladara (vodopija), formiranja uzgojnog oblika i sl.
Pripremio: dipl. ing. polj. Dušan Ivanović
