Pepeo može da bude savršeno pomagalo za ćišćenje kuće ili podsticaj da se biljke brže razviju, a evo kako još možete da ga iskoristite!
Pepeo od ogrijevnog drveta toliko je korisna stvar da može da se upotrebi na mnogo načina, tako da ukoliko se grijete na drva, nipošto nemojte da ga bačate.
Takođe, kada pepeo pomiješate sa vodom i ostavite nekoliko dana da odstoji, a potom procijedite, dobili ste cijeđ. Ona je odlična za čišćenje odjeće, podova, srebrnine, rđe sa mermernih površina. Malo gušća varijanta pepela i vode u vidu paste može da skine mrlje sa namještaja. Takođe, sapun od cijeđi odličan je za one koji imaju masnu kosu.
Pepeo dobro uklanja neprijatne mirise u stanu, ali i u frižideru, a deluje slično kao sirće koje ostavite da “povuče” aromu neke ubuđale namirnice.
Pojedine štetočine, poput puževa i raznih insekata, ne podnose pepeo, pa ćete ih se vrlo lako rešiti uz pomoć ovog “otpatka”. Isto važi i za mrave – pospite mravinjak pepelom i mravi će odmah da odu. Korisno je da i u ćoškove podruma pospete po malo pepela, jer ćete na taj način oterati miševe, bubašvabe i druge napasnike.
Pepeo i voćarstvo
Pepeo je od davnina prepoznat kao poboljšivač zemljišta i pospješivač rasta biljaka, odnosno voćaka.
Pepeo popravlja strukturu teških glinastih zemljišta, dobra je dopuna prirodnim đubrivima koja su većinom siromašna kalijumom, koji reguliše ravnotežu vode i igra ulogu u prenosu hranljivih materija unutar voćke.
Pepeo uglavnom sadrži dosta kalijuma, 10-40% kreča, 5-10% fosfora i dosta mikroelemenata, ne sadrži azot pa ga je potrebno odvojeno dodavati.
U poređenju sa mineralnim đubrivima, prosječni pepeo bi imao odnos kao 0-1-3 (NPK).
Pepeo dobijen sagorijevanjem treseta i kamenog uglja sadrži samo 1-2% kalijuma i fosfora i minimalne količine kreča pa nije preporučljiv kao đubrivo.
Pepeo od tvrde vrste drveća sadrže više fosfora i kalijuma nego crnogorica, ali mnogo manje kalcijuma.
Takođe, tvrde vrste drveća, kao što je hrast, daju više pepela po jedinici upotrebljenog drveta i više hraniva nego meke vrste drveta.
Pepeo od bukve i graba ima sadržaj oko 10-15% kalijuma i 5-10% fosfora.
U prosjeku, gorenjem drveta dobijamo oko 6-10% pepela. Pepeo dobijen od grana i korenja je bogatiji u elementima.
Kora drveta ima puno više koncentracije Ca, Al i S. Koncentracije Ca, Mg i Fe u lišću rastu sa starenjem lista.
Pepeo od drveta sadrži oko 3% kalijuma čiji nivo će zavisiti od starosti drveta koje je paljeno, odnosno mlado ima veći sadržaj kalijuma od starih grana.
Prije upotrebe pepela u voćnjaku, obavezno uraditi agrohemijsku analizu zemljišta sa preporukom za đubrenje i primijeniti isključivo pepeo kojem se zna izvor.
Primjena prevelikih količina pepela može uticati na smanjenu dostupnost fosfora zbog alkalnosti sredine.
Kada je pepeo pomiješan sa kompostom, može se upotrebljavati kao malč oko većine voćaka, osim kod maline koje vole kisela zemljišta.
Voćke, zavisno od vrste uglavnom dobro uspijevaju na lagano kiselim zemljištima pa im ne bi trebalo dodavati velike količine pepela.
Od malo veće upotrebe pepela koristi bi trebalo da ima vinove loza, naročito ribizla.
Pepeo se može dodavati u voćnjak direktno na zemljište u količini od 50-150 g/m² uz obaveznu plitku obradu 3-5cm.
Pepeo neće biti dovoljan, već u đubrenju treba koristiti i odgovarajuće količine đubriva sa povećanim sadržajem azota i fosfora.